و ...عباس مدینه ای معرفی و نقد

"حالا چرا از تمام آداب و رسوم این مهاجرین رنگین‌پوست فقط دمام‌زنی رونق بیشتری‌ می‌یابد شاید به واسطه‌ی صدای رسال طبل‌هایی بوده که وسیله‌ای است مناسب برای خبر کردن مردم در آن زمان و کم‌کم جایگاه‌ خود را در مراسم عزاداری بازنموده است و مناسب‌ترین راه ارتباط محله‌ها با یکدیگر محسوب می‌گردیده است. اگرچه بعد از گسترش‌ چنین آدابی در سایر نقاط شهر نوازندگان توانای دیگری هم ظهور کردند و بودند کسانی که دمام را به زیبایی می‌نواختند،اما شور و هیجان مراسم دمام‌زنی مسجد کوی بهبهانی زبانزد خاص و عام بود و نام پرآوازه‌ی بمون سیاه ورد زبان کوچک و بزرگ. اگرچه‌ پس از مرگ بمون سیاه رنگ‌وبوی این آیین دستخوش دگرگونی شد،اما نوید آن می‌رفت که باز هم اعتبار اولیه خود را بازیابد،و این‌بار دست توانای دیگری سکان‌دار کشتی پرتلاطم ناخدا از دست داده شود که دست‌پرورده مکتبش و از تبار خود او بود."