خلاصه ماشینی:
"هرچند امروزه،اصطلاح موسیقی ملل3،معنی و کاربرد عامتر و گستردهتری نسبت به اصطلاح موسیقی بیگانه پیدا کرده است؛ با این حال،گستره این نوع موسیقی،شامل پدیدههایی با سطوح کاملا متفاوت از نظر تحولات فرهنگیست؛مانند،موسیقی چینی، که از 3000 سال پیش به مرحله کلاسیسیسم خود رسید؛موسیقی جاوهای،با آن تکنیکهای ارکستری بسیار گسترش یافتهاش؛موسیقی ژاپنی،با آن آوازهای تغزلی4 و اوپراهای سنتیاش؛موسیقی هندو،با آن مدهای کهنش؛موسیقی قبیلهای آفریقایی5،با آن ریتمها و رقصهای حیرتانگیزش و....
البته گفتنیست که در این میان،نباید ویژگیهای ذاتی و شخصیتی موسیقی شرقی را که تا حد بسیار زیادی با سیستم نتنگاری غربی ناسازگاری دارد،نادیده گرفت.
هرچند به عقیده گروهی،برخورد وآشنایی موسیقی اقوام آسیایی و آفریقایی با موسیقی غربی،سبب به وجود آمدن موسیقیهای دو رگه شده است؛ولی با این حال،استفاده از همکناری و همزیستی مؤلفههای بنیادین و ساختارهای گزینشی موسیقی ملل مختلف و خلق اثری جدید،مدتیست که در جهان،تحت عنوان موسیقی تجربی،موسیقی گزینشگرا34، موسیقی تلفیقی یا هر نوع دیگری،مرسوم شده است."