خلاصه ماشینی:
"باید به آن ضبط ابتدایی از اجرای ویولنسل کنسرتوی دورژاک در سال 1353(با تکنوازی استاد عباس ظهیر الدینی)گوش بدهید و نیروی«رهبری»را در 26 سالگی ارزیابی کنید و (به تصویر صفحه مراجعه شود) حالا بعد از سی سال،ببینیدیک رهبر جهانی با کارنامهای عالی را داریم که به وطن برگشته تا شاید روزی ارکستر سمفونیک ما را به صحنههای جهانی ببرد.
علی رهبری،بنیان نیکوی را گذاشته و آن،اجرای قطعهای از آهنگسازان ایرانی در هر برنامه(پروگرام)از کنسرت است،آهنگسازان بزرگ ایرانی سالهای سال آرزوی اجرای آثارشان را داشتهاند و همیشه به نفع اوور توراگمونت بتهوون و غارفین گال مندلسون(که الحمد الله هزاران هزار بار اجرا شده)کنار گذاشته شدهاند.
چرا به جای سمفونیهایی که صد هزار بار اجرا شده و ضبط شده،صدای سمفونی دماوند از آثار فاخر موسیقی را از ارکستر سمفونیک تهران نشنویم و بشنویم که ارکستر سمفونیک تهران توانایی اجرای چنین قطعات سنگینی را ندارد و لاجرم در ارمنستان اجرا و ضبط کنند."