این جشنواره موسیقی و باز ... بانگ مرغی برنخاست مقاله

"یکی از بارزترین نقدهای وارده به جشنواره‌های موسیقی لااقل طی‌ هشت سال اخیر،عدم حضور موسیقیدانان درجه اول صحنه‌ای کشور در برنامه‌های این موسم،چه به‌صورت حضور ستادی آنها در جریان‌ برنامه‌ریزیهای جشنواره و چه به‌عنوان هنرمندان حاضر بر صحنه‌ است؛مسئله‌ای که اگرچه می‌تواند،توجیه فراهم‌آوردن عرصهء حضور گسترده‌تر برای جوانان را توسط مسئولان برگزاری جشنواره به دنبال‌ داشته باشد،اما در عمل شاهدیم که حضور«شبه تجربی»بسیاری از افراد و گروهها در جشنواره مذکور-به‌عنوان بزرگ‌ترین نماد تجلی هنر موسیقی ایران-تنها به پس‌رفت اجراها،کاهش سطح سلیقهء مخاطبان‌ و دلخوریهای استادان موسیقی و انزوای هرچه افزون‌تر آنها منجر شده‌ و نتیجه‌ای که باید،از چنین«میدان‌دادن»فراهم نگردیده است. و اینک جشنواره موسیقی فجر در آینده نیز باوجود تقارن آن با ماههای‌ محرم و صفر،که صد البته فرصت مناسبی برای بازیابی یا طراحی‌ هویتی فاخر برای موسیقی است،تکرار می‌شود و باز هم بسیاری از دوستان اهل‌نظر،کلیات یا جزئیات آن را به چالش قلمی می‌کشند؛ اما آنچه در این میان اهمیت دارد،اینکه مسئولان برگزاری جشنواره‌ از کدام زاویه دید به مقولهء جشنواره می‌نگرند؛اینکه آیا فرصتی را برای‌ بهره‌مندی مردم از موسیقی سالم و علوم مرتبطه آن فراهم کنند یا اینکه از سر بگذرانند."