خلاصه ماشینی:
"تافا دکتر محمد رضا سنگری (به تصویر صفحه مراجعه شود) *آه،واژهی مشترک همهی دردمندان است.
*سکوت،زادگاه حرفهای بزرگ است.
*آنان که در فروترین نقطه هستند،جیغ میزنند؛آنان که در سطح،حرف میزنند و قلهنشینان با اشاره پیام میرسانند.
*سکوت،درس بزرگی است به همین دلیل آن را با مدد کلمات و جملات فراوان باید آموخت و آموزاند.
*گفتوگوهای بزرگ،محصول سکوتهای بزرگند.
هرکس سکوت نمیداند،سخن گفتن نمیداند.
*کشف کلمه،بزرگترین کشف انسان است و کشف سکوت،بزرگترین کشف انسانشدن.
*بسیاری از حرفهای بیجا،برای توجیه حرفهای بیجایی است که پیشتر زده شده است.
*تأمل در گفتن،تحمل و تأمل در شنیدن را در پی دارد.
*بزرگتر از معلمی که گفتن میآموزد،معلمی است که سکوت لبریز از گفتوگو را آموزش میدهد.
هنر آن است که همه را شیرین بگوییم.
*عشق،رایجترین واژه در ادبیات ما و جهان است و شگفت آنکه هنوز ناشناخته است.
*پرسشهای بزرگ،محصول فهم بزرگاند.
*هر قطره اشک،امضای خداست پای چشمهایی که آسمان در آنها خلاصه شده است."