خلاصه ماشینی:
"نمونهای از شعر اوست: خانه به دوش عمریست تا که خانه به دو شیم آه آه بر آتش غمیم چو یک برگ کاه آه دیگر ز من مپرس که با ما چه کرده دوست از چالهام رهاند و فکندم به چاه آه نقشی به روی آب کشیدیم چون حیات آوخ که زندگانی ما شد تباه آه هو آهویی که خیره در این بیشه یافتم قلبش دریده بود پلنگی سیاه آه ای سایههای مرگ فراموش میشوید وقتی که آشکار شود روی ماه آه من هیچ نیستم به خدا هیچ نیستم جان میدهم که تا نشوم سد راه آه ای اشکها که رنگ پشیمانی منید غسلم دهید و پاک کنید از گناه آه «طرح» برف میبارد هوا سرد است کبکی آشیان گم کرده میخواند خروس صمد مهماندوست(2331-روستای جلیان از توابع فسا)کارشناس زبان و ادبیات فارسی."