چکیده:
امید اجتماعی کنشی هدفمند از طریق برنامه ریزی، مسئولیت پذیری، تلاشگری در جهت ایجاد تغییر برای دستیابی به آرزوی پیشرفت است و یکی از اصلی ترین فاکتورهای تحقق حقوق شهروندی است، جامعه وظیفه دارد امید را به مردم تزریق کند.هدف پژوهش حاضر ارتقاء امید اجتماعی با استفاده از الگوی حکمرانی جامع می باشد.در این زمینه پرسش اصلی این است که چگونه حکمرانی جامع می تواند ارزش های اصلی امید اجتماعی را بازآفرینی کند؟ بنابراین در نظراست به کمک تحلیل محتوای کیفی تحت تاثیر فرآیند مقوله بندی و تحلیلی قیاسی و نیز فن گزینشی برای تحلیل داده ها تلخیصی به این موضوع دست یافت که : آیا با الگوبرداری از حکمرانی جامع مسیر باز آفرینی امید اجتماعی هموار می گردد ؟ جامعه آماری نیز مقالاتی در بازه زمانی بین سالهای 1997 تا 2017 که در حوزه امید اجتماعی و حکمرانی جامع نگارش یافته اند می باشد. در این بین 20 مقاله که تعدادی به امید اجتماعی و تعدادی اندکی به دلیل نو و تازه بودن پارادایم حکمرانی جامع به آنان پرداخته بودند انتخاب گردید. نکته اساسی آن است که چهار مولفه اصلی به عنوان الگوی حکمرانی جامع شامل: مخالف به مثابه فرصت، خلاقیت و واکنش پذیری انطباقی، عملکرد سیستمی و منسجم، پویایی مستمر در بازآفرینی چهار مولفه اصلی امید اجتماعی شامل: همبستگی اجتماعی، تاب آوری اجتماعی، مسئولیت پذیری و تلاشگری، هدفمندی و برنامه ریزی نقش داشته اند.
social hope is targeted action via planning , responsibility , responsibility to create change to achieve the wish of progress and is one of the most important factors for realization of citizenship rights , society is tasked to inject hope to people . the purpose of this study is to promote social hope using comprehensive governance model . in this context the main question is how to recreate the main values of social hope ? therefore , by analyzing qualitative content under the influence of triangulation process and deductive analysis as well as selective technique for data analysis , it can be concluded that : is it possible to create social hope by benchmarking comprehensive governance ? the statistical population of this study is related articles in the period between 1978 to 2009 . in the meantime , the paper was selected as a number of social hopes and few for the novelty and novelty of the paradigm of comprehensive governance . the main point is that four main components as the comprehensive governance model includes : opposition as opportunity , creativity and adaptive response , systematic and integrated performance , continuous dynamism in regeneration of four main components of social hope including : social solidarity , social resiliency , responsibility and accountability , targeting and planning .
خلاصه ماشینی:
( چينگ ٢ ، ٢٠١٠) در اين زمينه پرسش اصلي اين است که چگونه حکمراني جامع مي تواند ارزش هاي اصلي اميد اجتماعي را بازآفريني کند؟ آيا جامعه ايراني ظرفيتي براي بازسازي خودش در مقابل آسيب ها دارد ؟ همچنين از تجزيه و تحليل سياسي درست شهروندان حمايت ميکند ؟ با تغيير ارزش ها و نگرش ها آرايش ساختار سياسي جامعه نيز تغيير مي کند؟ مباني نظري اميد اجتماعي و حکمراني جامع اميد اجتماعي در دو سطح قابل شناسايي است که اين دو سطح شامل دستاوردهاي فردي و اجتماعي است ، بنابراين افراد در سطح فردي نيز مي توانند داراي اميد اجتماعي باشند؛ در اين سطح افراد براي پيشرفت فردي خود آرزوهايي دارند که براي دستيابي به پيشرفت فردي درمي يابند بايد تغييراتي در وضعيت موجود زندگي ايجاد کنند، براي آن اهدافي طراحي کرده و مسئوليت تلاش خود را به عهده مي گيرند ،هر چقدر افراد در فرآيند ايجاد تغيير در جهت پيشرفت موفق تر باشند در واقع بتوانند موانع ساختارهاي اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي را با موفقيت بيشتري پشت سر بگذارند ترغيب مي شوند که در راستاي پيشرفت اجتماعي کشور خود گام بردارند؛ بنابراين افرادي که آرزوي پيشرفت اجتماعي کشورشان را داشته باشند، برخلاف سطح فردي در اين سطح اهداف بلندمدت و جامعه محور تعريف مي کنند.