چکیده:
اخوان المسلمین مهمترین سازمان اسلامگرای سده بیستم میلادی است که سیری متحول از بنیادگرایی میانهرو حسن البنا تا بنیادگرایی رادیکال سیدقطب، سپس حرکت تدریجی به سوی اسلام گرایی مبتنی بر ارزشهای جامعه مدنی را مورد تجربه قرار داده است. هدف پژوهش حاضر تبیین تأثیر کنشگری سیاسی-اجتماعی بر تطور رویکرد عملی اخوان المسلمین مصر از آغاز تأسیس در سال 1928م. تا زمان انقلاب مصر در سال 2011م. است.امدادگری و کمکرسانی ، زمینه تفاهم مردمی و تعامل اجتماعی اخوانیها را مهیا نمود. ارتباطات چند سویه اخوان با حکومت خودکامه خدیوی مصر، جمهوری توتالیتر پس از کودتا، ناسیونالیستهای پان عربیسم، نیروهای کمونیستی و احزاب اسلامگرا، سازمان را به نوعی روا داری اجتماعی و سیاسی، متمایل گرداند. سرکوبهای بیمحابا و مجازاتهای غیرقانونی اخوان توسط رژیمهای پیش و پس از کودتای افسران، اعتقاد اخوان به قانونگرایی را افزایش داده و آنان را به تدوین قانونی مبتنی بر دفاع از حقوق تمامی گروهها و شهروندان با داشتن هر گرایشی، رهنمون ساخت. سرانجام واقعگرایی اجتماعی سازمان، منجر به تحولی مهم در دیدگاه اخوان نسبت به حکومت مطلوب خود گردید. اخوان المسلمین چند روز قبل از پیروزی انقلاب مصردر سال 2011م. خواستار برپایی حکومتی مدنی با مرجعیت اسلام شد.این نتیجه حاصل کنشگری متقابل اخوان با جامعه متکثر مصر بود.مقاله تاریخی حاضر بهروش تحقیق توصیفی- اکتشافی و از طریق جمعآوری مطالب به شیوه اسنادی انجام پذیرفته است.
The Muslim Brotherhood is the most important Islamist organization of the twentieth century, which has undergone a transition from moderate fundamentalism to Hassan al-Banna to radical fundamentalism of Sayyid Qottab, and then has experienced the gradual movement towards Islamism based on the values of civil society. The present research focuses on the evolution of the theoretical and practical approach of Egyptian Muslim Brotherhood since its inception in 1928 until the Egyptian revolution in 2011.The invitation and guidance that was cleverly provided with relief provided a base for popular understanding and social interaction of the Brotherhood. Multilateral relations with the Egypt's Khadivi autocratic government and the totalitarian republic after the coup and the nationalists of pan-Arabism and communist forces and Islamism parties, was inclined the organization to kind of social and political Tolerance. The unbridled repressions and illegal punishment of the Brotherhood by the pre and post-coup regime, Increased the Brotherhood's belief in legalism and led them to formulate a law based on the defense of the rights of all groups and citizens with any tendency. Eventually, the social realism of the organization led to a major transformation in the view of the Brotherhood toward its desirable government. The Muslim Brotherhood, several days before the victory of the 2011 Revolution, called for the establishment of a civil government with the authority of Islam.The present article has been done through descriptive-exploratory research through documentary gathering.
خلاصه ماشینی:
2004 چکيده اخوان المسلمين يکي از مهم ترين سازمان اسلام گراي سدة بيستم ميلادي است که سيري متحول از بنيادگرايي ميانه رو حسن البناء تا بنيادگرايي راديکال سيدقطب ، سپس حرکت تدريجي به سوي اسلام گرايي مبتني بر ارزش هاي جامعۀ مدني را مورد تجربه قرار داده است .
مصر در اين دوره ، جامعۀ مدني قدرتمندي داشت ؛ نهادهاي مدني همانند تعاونيها، اتحاديه هاي کارگري، اتاق هاي بازرگاني، انجمن هاي حرفه اي و جنبش زنان گسترش يافت و گفتمان جامعۀ مدني ريشه گرفت و سازمان هايي مانند اخوان المسلمين به وجود آمدند و گفتمان اسلام سياسي پرتوان گرديد (حاتمي و ديگران ، ١٣٩٣ :١٣٠).
پژوهش حاضر، اما سير تاريخي عملکرد سياسي و اجتماعي اخوان و نسبت آن با مؤلفه هاي جامعۀ مدني را مورد توجه قرار داده و بر حرکت اصلاحي آنان تأکيد دارد و در ميان پيشوايان فکري اخوان ، مواضع عملي مرشدان عام را که تأثيرگذارترين افراد در عملکرد جماعت اند، برگزيده است .
اخوان در اين اسناد به اعتقاد خود، در انطباق نظام مشورتي اسلامي با دموکراسي و مؤلفه هاي جامعۀ مدني اشاره کرده و بر ضرورت قانون اساسي مکتوب و مدون ، رعايت آزاديهاي عمومي و خصوصي، پاسخگويي حکام و نظارت بر عملکردهاي آنان از طريق مجلس نمايندگان منتخب مردم ، اصل تعدد احزاب و انتقال مسالمت آميز قدرت ميان گروه ها و احزاب از طريق برگزاري انتخابات مردمي، تأکيد کرده است .