خلاصه ماشینی:
"رئیس تأمینات رشت محمد امینی که از او خاطره‌های بدی در اذهان باقی است و تبعید کننده فخرایی در دفعه پیش بود، وجودش را در گیلان تحمل نکرد و به او دستور بازگشت داد و طولی نکشید که مسیو فخرایی ناچار شد از ادامه شغل وکالت منصرف و خواه ناخواه به قضاوت تن در دهد که در نتیجه این ماجرا به امانت صلح دادگستری قزوین منصوب و بدین طریق از محیط رشت و گیلان دور گردید.
آقای فخرایی در طول خدمات قضائی‌اش به طوریکه می‌دانیم، در مقام ریاست دادگستری در شهرستانهای اردبیل، اراک، بروجرد، ملایر، آبادان و گیلان همواره منشأ خدمات قضائی بوده، در مقابل اعمال قدرت صاحبان نفوذ ایستادگی می‌نموده و وظایف قانونی و وجدانی‌اش را آنطور که شاید و باید انجام می‌داده است و به همین جهت دائما در معرض تغییر و تبدیل محل مأموریت قرار می‌گرفت."
(
, 
, 
)
