چکیده:
توجه به گردشگری روستایی از سوی دولتها و سازمانهای غیررسمی به عنوان نوش دارویی برای بخشی از فشار ناشی از مشکلات کنونی جوامع روستایی (مهاجرتهای روستایی، کاهش درآمد خانوارهای روستایی و افول کشاورزی روستایی) رو به افزایش است و به عنوان یک استراتژی برای توسعه اقتصادی دیده میشود. این در حالی است که حمایت ساکنین که تحت تاثیر نگرش آنان است یکی از مولفههای کلیدی در رویکرد توسعه پایدار گردشگری محسوب میشود. لذا این پژوهش با هدف بررسی سازههای موثر بر نگرش ساکنان شهرستان ایذه نسبت به گردشگری روستایی به روش پیمایشی انجام گرفته است و دادههای جمع آوری شده با نرم افزارهای SPSS و AMOS آنالیز شدهاند. همچنین به منظور تبیین سازههای موثر بر نگرش از رگرسیون به روش گام به گام استفاده شده است. نتایج مطالعه نشان میدهد فعالیتهای گردشگری توانسته در ایجاد فرصتهای شغلی ساکنان به عنوان شغل دوم موفق باشد. تفاوت معنی داری بین نگرش زنان و مردان و نیز ساکنان دهستانهای مختلف شهرستان نسبت به رضایتمندی و درک اثرات گردشگری وجود دارد. زنان نگرش مثبت تر و در نتیجه رضایتمندی بیشتری نسبت به گردشگری و اثرات آن دارند.
Attention to rural development by governments and NGOs as a panacea for part of current problems such as rural migration¡ reducing the income of rural household and the decline if rural agriculture is increasing and it is seen as a strategy for economic development. This is while the residents support is affected by their attitude. Tourism is a key component in sustainable development approach. So the aim of this study is checking the factors that influencing the residents attitude of Ize toward rural tourism by survey method and the collected data are analyzed with SPSS and AMOS. The findings show a statistically significant difference between women and men and different places toward residents attitude¡ satisfaction and perception the effects of tourism. In order to explain the factors that influencing the attitude the stepwise regression was used.
خلاصه ماشینی:
سازه هاي موثر بر نگرش ساکنان نسبت به گردشگري روستايي مورد مطالعه : شهرستان ايذه استان خوزستان خديجه سليماني هاروني ١، بهمن خسروي پور، مسعود برادران ، منصور غنيان 2 (تاريخ دريافت : ١٣٩٤/٩/٢٢، تاريخ پذيرش : ١٣٩٥/٠٣/٢٣) چکيده توجه به گردشگري روستايي از سوي دولت ها و سازمان هاي غيررسمي به عنوان نوش دارويي براي بخشي از فشار ناشي از مشکلات کنوني جوامع روستايي (مهاجرت هاي روستايي ، کاهش درآمد خانوارهاي روستايي و افول کشاورزي روستايي ) رو به افزايش است و به عنوان يک استراتژي براي توسعه اقتصادي ديده مي شود.
در اين رابطه مطالعه وثوقي و همکاران (١٣٩٠) در بررسي نگرش جامعه روستايي رودبار قصران شهرستان شميران نشان داد، درک تأثيرات مثبت گردشگري (به ويژه اقتصادي ) ساختاري است که بيشترين تأثير را در تعيين نگرش و حمايت از توسعه آن در آن منطقه را دارد.
نتايج مطالعه نگرش ساکنان سلووينا نسبت به توسعه گردشگري مشخص ساخت که بين نگرش و متغيرهاي ؛ مدت اقامت ساکنان ، درک اثرات مثبت فرهنگي و زيست محيطي گردشگري و کيفيت زندگي رابطه معني داري وجود دارد(٢٠٠٨ ,Ambroz).
نتايج مطالعه سليماني و همکاران (١٣٨٨) نشان داد که ارتباط مثبت بين افزايش دانش نسبت به گردشگري و نگرش وجود دارد، (٢٠٠٦ ,Wong &Ming ) گزارش کردند که سطح آگاهي و دانش ساکنان از برنامه هاي توسعه گردشگري از جمله فاکتورهايي هستند که احتمالاً بر درک ساکنان از اثرات گردشگري مؤثرند که اين اثرات مي تواند در ارزيابي رضايتمندي و عدم رضايت از صنعت گردشگري استفاده شود که اين امر به خوبي مي تواند به نگرش ساکنان در پذيرش گردشگران نسبت داده شود.