چکیده:
محدث بزرگ شیعه،میرزاحسین نوری طبرسی (1254 ـ 1320 ق.) در کنار تلاشهای گـرانقدر خود برای بازیابی و شناسایی کتابهای شیعه امامیه، روابط علمی گستردهای با علامه میرحامد حسین کنتـوری (1246 ـ 1306 ق.) و پس از او با فـرزندش سید ناصر حسین (1284 ـ 1361 ق.) داشت. وی در تهیه منابع برای تالیف و تکمیل کتاب نفیس «عبقات الانوار» (که در اثبات امامت ائمه اطهار علیهمالسلام است) به آن دو دانشمند بزرگ کمک میکرد. دراین گفتار، متن سه نامه از محدث نوری به سید ناصر حسین، با تحلیل وتوضیح، آمده است این نامهها برای نخستین بار منتشر میشود.
خلاصه ماشینی:
"اما تحقیقات در مورد محدث نوری ادامه یافت و مطالب واسنادی درباره آن عالم کم نظیر به دست آمد، از جمله عکس سه نامه از محدث نوری به مرحوم سید ناصر حسین نیشابوری (فرزند دانشمند علامه میر حامد حسین نیشابوری صاحب عبقات الانوار)، که در ادامه این گفتار، متن کامل آنها همراه با تعلیقات کوتاه خواهد آمد.
در نامهای دیگر به تاریخ 4 شوال 1317، محدث نوری مینویسد که برای 24 حدیث از 100 حدیث کتاب «مناقب مائة» ابن شاذان ـ که تمام احادیث آن مرسل است ـ سند پیدا کرده و آن احادیث را از حالت ارسال خارج کرده است (مظفر حسین، سواطع الانوار، ص 91 ـ 93) (1) در همان نامه، مرحوم نوری از کتاب «الدمعة الساکبة» سخن میگوید که مرحوم مولی محمد باقر کتابفروش بهبهانی، بادستورالعمل و اعانت ایشان نوشته و محدث نوری به چاپ آن کمک کرده است.
این مقدار مال را بگیر و برای قلم و کاغذت خرج کن، یا با آن کتاب بخر، یا آن را به کاتب بده تا درکارهای تألیفی به تو کمک کند» (علامه محدث نوری، ص 185)(1) باوجود تمام این دشواریها، محدث نوری، ارتباط علمی خود را با دیار هند ادامه داد، و پس از رحلت علامه میر حامد حسین، همچنان بافرزند دانشمند وخلف صالح او، مرحوم سید ناصر حسین مراوده علمی داشت.
______________________________1 ـ نمونهای از این تنهایی محدث نوری در تهیه کتاب را، مرحوم آیة الله میرزا هادی خراسانی حائری ـ از تلامذه ایشان ـ گزارش میکند که در سفری از سامرا به کربلا میآید تادو کتاب مورد نظر خود را تهیه کند."