چکیده:
مردمان باستان گمان میکردند که پدیده های طبیعی همانند انسان زنده هستند و اراده ی نیروهای فوق طبیعی را شبیه به
اراده ی انسان میدانستند. در ذهن آنان این نیروها در زمین، آسمان و دریاها حضور داشتند و به زندگی آنان نظم میبخشید و
همین نحوه ی نگرش به جهان بود که به مرور زمان چهره ی خدایان در قالب تندیسها نمایان گردید و برای خورشید، ماه،
ستارگان، درختان و انواع حیوانات درک و شعور قائل شدند. مرحله ی کشاورزی در تدوین نجوم باستان تاثیر خاص خود را داشته
است و گام نخست در این مرحله از زندگی انسانها ایجاد پرستش گاه و معابد بود، تا پیشگویی نظام مندگردد و اختر بینی و
رخدادهای آسمان روی الواح ثبت گردد. دانش اختربینی باستان که بر پایه ی حدس و گمان و خرافه بود، سبب به وجود آمدن
زیجها و رصدخانهها گردید. این پژوهش با بهره گیری از منابع کتابخانه ای و استفاده از روش توصیفی – تحلیلی در پی آن است
تا به بررسی نجوم دربین النهرین (بابل قدیم وآشور جدید) بپردازد.
Ancient people thought that natural phenomena are like living human beings and considered the will of supernatural forces to be similar to human will. In their minds, these forces were present in the earth, sky, and seas and gave order to their lives, and this was the way of looking at the world that over time, the faces of the gods appeared in the form of statues, and for the sun, the moon , stars, trees and all kinds of animals understood and understood. The stage of agriculture has had its own effect on the compilation of ancient astronomy, and the first step in this stage of human life was the creation of places of worship and temples, so that prophecy could be systematized and astrology and sky events recorded on tablets. The knowledge of ancient astrology, which was based on speculation and superstition, led to the creation of observatories and observatories. Using library resources and descriptive-analytical method, this research seeks to investigate astronomy in Mesopotamia (Old Babylon and New Assyria).
خلاصه ماشینی:
مرحله ي کشاورزي در تدوين نجوم باستان تأثير خاص خود را داشته است و گام نخست در اين مرحله از زندگي انسان ها ايجاد پرستش گاه و معابد بود، تا پيشگويي نظام مندگردد و اختر بيني و رخدادهاي آسمان روي الواح ثبت گردد.
نجوم ، بين النهرين ، بابل ، آشور 1 مقدمه آسمان و اجرام و عناصر آن ، از ديرباز توجه بشر را به خود جلب نموده و وي را از دوران پيش از تاريخ به انديشه در باره اين موضوعات واداشته است .
دانش نجوم در بابل کهن انديشه هاي اختر باستان شناسي کاهنان بابلي از نظرات آنان در باره تکوين عالم بود که خود از عهود اوليه بجا مانده ، منشاء مي گرفت .
٣-پيشگويي نجومي بر اساس خدايان ( انوم -آنو – انليل )، که بسيار قديمي هستند صورت گرفته است تعداد ٧٠قطعه از اين اسناد به نام ٧٠ لوح سري انوم –آنو- انليل ، از پيشگويي هاي آسماني موجود است که ٣ متن آن ها در ارتباط با ماه ، ٢٠ متن در ارتباط با خورشيد، ٢٠ متن در مورد سيارات و ستارگان ثابت و بقيه در مورد پيشگويي هوا و علم هوا شناسي است (همان ، ٧٤).
خرافه گويان اين گونه به مردم القا مي نمودند که خدايان (ستارگان آسماني ) از پيش ، رويدادهاي مربوط به سرنوشت انسان يا رخدادهاي طبيعي را در دست دارند و تعيين سرنوشت در دست نمايندگان آنان يعني طالع بينان است و طالع بيني نيز بر اساس روي دادهاي اتفاقي انجام مي گرفت (همان ، ١٩٥).