چکیده:
زن در اسلام مورد تجلیل و تکریم فراوانی قرار گرفته و از ارزش و مقام بسیار والائی برخوردار است. با این وجود، در برخی متون دینی روایاتی دیده میشود که حداقل به ظاهر نگاهی بدبینانه به زن را تلقی مینمایند و حتی در بعضی موارد، کرامت زن را مورد خدشه قرار میدهند. این نگاه منفی به زن، معلول عوامل مختلفی است که مهمترین آن، مجعول بودن اینگونه روایات است. منع کتابت حدیث و نفوذ تفکرات منفی خلیفه دوم بر زنان، از جمله مهمترین مبادی احادیث مجعول، از قبیل اسرائیلات میباشد. از اینرو، لازم است این روایات مورد بررسی سندی و دلالی قرار گیرند. این نوشتار به نحو گزینشی به بررسی بعضی از این روایات که از جهت سندی و دلالی مخدوش هستند، پرداخته و غیر مستند بودن آنها را آشکار میسازد. موضوعات کلی این روایات عبارتند از: تنبیه بدنی، آفرینش زن از مرد، فریب شیطان، نهی از علمآموزی، خانهنشینی
Enjoying a very decent position، women are highly valued and glorified in Islam. However، one may find narrations in some religious texts that apparently render a pessimistic view of women، and even in some cases، belittle their dignity. Such a pessimistic view of women is due to several different reasons، the most important of which is fraudulence of such narrations. The prohibition of recording narrations and the penetration of the second caliph's negative view on women are among the major for the spread of fraudulent narrations such as the Israelites. Therefore، it is necessary for such narrations to be examined in terms of plausibility and documentation. This work has selectively studied the plausibility and documentation of some of such narrations، revealing their being unauthenticated. The general content of these narrations include: corporeal punishment، the creation of woman from man and the Satan's deceit، prohibition of education، and withdrawal from community and getting housebound.
خلاصه ماشینی:
"» مورد استثنائی دستور تنبیه بدنی تنها در یک صورت است و آن جایی است که زن به مهمترین حقوق زناشویی یعنی حق استمتاع جنسی و عمل زناشویی گردن نمینهد و آن را به رسمیت نمیشناسد و بر مخالفت خود اصرار میورزد و همه راههای دیگر جهت متقاعد کردن وی، برای گردن نهادن به قانون بیفایده باشد، در چنین صورتی چه راه حل دیگری میتوان داد؟ در جایی که نصیحت، موعظه و نیز کناره گیری، قهر و امثال آن مؤثر واقع نمیشود یا مرد باید با چنین زنی بسوزد و بسازد که به طور یقین هر چند این رفتار نامشروع نیست اما نمیتوان به صورت یک قانون بر مردان الزام کرد یا اینکه اقدام به طلاق نماید که با توجه به مبغوض بودن آن در اسلام و عوارض سویی که برای کانون خانواده به همراه دارد، به هیچ وجه به عنوان بهترین و نزدیکترین راه حل، قابل توصیه نیست یا راه سومی را برگزیند، یعنی مرد راه دادگاه را در پیش بگیرد و از این راه بخواهد مشکل خویش را حل و حق خویش را استیفا نماید که به طور یقین بهترین راه نخواهد بود؛ زیرا در این صورت اسرار جنسی و مسائل خصوصی زناشویی علنی میگردد و معمولا یک مرد غیرتمند به آن راضی نخواهد شد.
"/> ضعف محتوایی دستهای دیگر از احادیث وجود دارند که معارض با این روایات هستند و مضمون آنها را مورد خدشه و انکار قرار میدهند که به چند نمونه اشاره میگردد: - ابومقدام میگوید: «از امام باقر(ع) پرسیدم: خدا از چه چیز حوا را آفرید؟ فرمود: دیگران چه میگویند؟ گفتم: میگویند خداوند او را از دندهای از دندههای آدم آفرید."