چکیده:
هدف: هدف از اجرای این پژوهش بررسی وضعیت ادغام برنامهی بهداشت روان در مراکز بهداشتـی- درمـانـی و تعیین میزان بیماریابی بیماران روانی در مناطق روستایـی اندیمشک بوده است.
روش: دراین بررسی توصیفی، 16 خانهی بهداشت، 3 مرکز بهداشتی- درمانی روستایی، یک مرکز بهداشتی- درمانی شهری و جمعیتی برابر با 23308 نفر که از سال 1371 زیر پوشش برنامهی بهداشت روان بودهاند، مورد بررسی قرار گرفتند. دادههای مورد نیاز با بررسی پروندهها و گزارشهای آماری مرکز بهداشت شهرستان گردآوری گردید. برای تحلیل دادهها، روشهای آمار توصیفی و آزمون تقریب Z بهکار برده شد.
یافتهها: این بررسی نشان داد که میزان شیوع بیماریهای روانی برپایهی ارزیابی گروه بهداشتی 10 نفر در هر هزار نفر میباشد. این میزان برای گروه روانی شدید 1/1 در هزار، گروه روانی خفیف 7/3 در هزار، صرع 7/2 در هزار و گروه عقبماندگی ذهنی 5/2 در هزار می باشد. تحلیلهای آماری تفاوت معنیداری را در میان انواع بیماریهای روانی (بیماریهای خفیف روانی، صرع و عقبماندگی ذهنی) با شاخصهای مورد انتظار کشوری نشان نداد، اما در گروه بیماران روانی شدید تفاوت معنیداری دیده شد (05/0p< ).
نتیجه: ادغام بهداشت روان پس از یک دهه در شهرستان اندیمشک مطابق برنامهی کشوری موفق بوده است و می تواند با تغییر و اصلاحهایی در این زمینه ، خدمات اساسی بهداشت روان را در مناطق روستایی فراهم آورد.
خلاصه ماشینی:
"ادغام برنامهی بهداشت روان در شبکهی مراقبتهای بهداشتی اولیهی اندیمشک رضا دواسازایرانی* چکیده هدف:هدف از اجرای این پژوهش بررسی وضعیت ادغام برنامه بهداشت روان در مراکز بهداشتی-درمانی و تعیین میزان بیماریابی بیماران روانی در مناطق روستایی اندیمشک بوده است.
همچنین ادغام برنامهی بهداشت روان در مراکز بهداشتی-درمانی هشتگرد نشان داد که طی مدت اجرای پژوهش(3 سال و 11 ماه)از انتقال بیش از 271 بیمار روانی به مرکز استان،که 154 مورد ارجاعی از سوی بهورزان و مراکز بهداشتی و درمانی روستایی و بقیه مربوط به مراکز شهری بودند،جلوگیری شده است (بوالهری و محیط،1374).
یافتههای چند بررسی انجام شده در زمینهی میزان بیماریابی در طرح ادغام بهداشت روان در نظام مراقبتهای بهداشتی اولیه در کشور به شرح زیر میباشد.
هدف پژوهش حاضر بررسی وضعیت ادغام برنامهی بهداشت روان در مراکز بهداشتی-درمانی روستایی اندیمشک بود.
ادغام خدمات بهداشت روان در مراکز بهداشتی-درمانی روستایی اندیمشک به کمک سازوکارهای زیر انجام شد: 1-آموزش بهورزان:در این مرحله نخست بهورزان شاغل در خانههای بهداشت به مدت 30 ساعت در کلاسهای آموزش بهداشت روانی شرکت نمودند.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) همانگونه که در جدول 2 دیده میشود،میزان بیماریابی در مناطق روستایی اندیمشک در گروه بیماری شدید روانی کمتر از مورد مشابه حدانتظار بوده است و آزمون Z این تفاوت را معنیدار نشان میدهد (Z 4/1,p<0/05) .
بحث هدف پژوهش حاضر بررسی وضعیت ادغام برنامهی بهداشت روان در مراکز بهداشتی-درمانی روستایی اندیمشک بود.
با توجه به بعد مسافت و هزینههای درمانی مراجعه به مراکز تخصصی و حمایتهای عاطفی و اجتماعی که بیماران روانی در خانواده و محل سکونت از آن برخوردارند،اجرای برنامهی ادغام بهداشت روان در نظام شبکهی بهداشتی- درمانی شهرستان از اهمیت ویژهای برخوردار است."