خلاصه ماشینی:
"تصمیم وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در اجرای اجباری آزمون عملی دانشنامه روانپزشکی به روش OSCE درکشور در سال 1386 گرچه نشان داد که دانش و تجربههای بهدستآمده در ایران درست و عملی بوده و پیشگامان اجرای OSCE در ایران پایهگذاران به حق و ماندگاری در "OSCE روانپزشکی در ایران و در کشورهای روبهرشد" بهشمار خواهند رفت، اما نگرانیهای تازه زیر را برای اجرای آینده این روش پدید آورد: 1- همه طراحان سؤال، اعضای هیأت ممتحنه دانشنامه تخصصی، استادان مدرس دستیاری و حتی دستیاران برای اجرای OSCE در روانپزشکی آموزش کافی ندیدهاند، 2- چون نام استادان هیأت ممتحنه تا دو هفته پیش از آزمون مشخص نیست، گردهمایی وآماده سازی آنان برای طرح سئوال عملی نمیباشد، بیماران استاندارد روانپزشکی آماده نیستند، و بودجه ویژهای برای این کار هزینهبر وگران در نظر گرفته نشده است، 3- هنوز روششناسی"نقطه برش" و نمره پذیرفتهشده و دقیق "قبولی و مردودی" در OSCE روانپزشکی بهدست نیامده است، 4- هنوز هستند استادانی که از دانش کم در این روش برخوردارند و با ایجاد دو ایستگاه از نوار مغزی و یک کلیشه رادیوگرافی در بوق وکرنا میدمند که ما سالهاست OSCE اجرا میکنیم و مدرس OSCE در کشور هستیم!!"