چکیده:
علامه شعرانی در حواشی و تعلیقاتی که بر شماری از کتابها نوشتهاند، درباره علوم قرآن، از جمله تحریف ناپذیری قرآن نکاتی ارجمند را بیان کردهاند. وی تحریف قرآن به معنای جابهجایی یا تغییر و یا زیادت و نقصان پارهای از کلمات یا آیات قرآن را به این دلایل مردود میشمارد: تواتر قرآن، تواتر قرائات، وجوب متابعت از رسمالخط مصحف عثمانی، مشخص بودن سورهها در زمان رسول خدا صلیاللهعلیهوآله و... و یکایک ادله قائلان به تحریف را مانند آنچه در فصلالخطاب آمدهاست، رد میکند. در مقاله حاضر شرح این مطالب آمدهاست.
خلاصه ماشینی:
"مشخص بودن سورهها در زمان رسولخدا صلیاللهعلیهوآله شاید مهمترین دلیلی که مرحوم شعرانی در نفی تحریف یاد کردهاند، این است که تمامی آیات و سورههای قرآن در زمان حیات پیامبر صلیاللهعلیهوآله تدوین گردید و هر سوره با نام کامل و مشخصات خاص خود در زمان آن حضرت معروف و شناخته شده و در بین مسلمانان رایج و مرسوم بوده است؛ به گونهای که وقتی پیامبر صلیاللهعلیهوآله مثلا میفرمود: هرکس سوره بقره را بخواند، پاداش او چنین و چنان خواهد بود و یا اگر سوره توحید را بخواند، چه اندازه اجر و مزد خواهد داشت و...
ایشان در پاسخ به میرزای نوری در حواشی فصل الخطاب در این زمینه چنین مرقوم فرمودهاند: تردیدی نیست که خود آن سورهها در زمان رسول خدا صلیاللهعلیهوآله گردآوری [شد] و به نامهای خودش [ان] مرسوم گردیده بود؛ به گونهای که چون یکی از آنان میگفت، سوره هود یا سوره یوسف یا سوره طه، شنوندگان متوجه میشوند چه سورهای را اراده کرده و پس از آن که سوره نوشته شد و معروف بود، [حتی با فرض [نبودن این ترتیب بین سورهها در یک مصحف، زیانی ندارد؛ چون به طور کلی میگوییم: همه این احادیثی که روایت شده، نه برکاسته شدن از قرآن دلالت دارد و نه بر متواتر نبودن قرآن موجود؛ بلکه آوردن سه حدیث ضعیفی که ضعفش آشکار است ـ و ما در جلوتر بیان داشتیم ـ در برابر معلوم، ارزش و اعتباری ندارد(43)."