بهار - مجله وحید ادب و هنر

"*** بیا با من بباغ ای لاله رخسار که ما را باغبان،در انتظار است‌ کنونم دل بود آکنده از شوق‌ که دل وصل تو را،امیدوار است‌ نشاید بیخیال از عیش بودن‌ بفروردین،که دلهاشادخوار است‌ سزد گر دل بپردازیم از غم‌ کنون کاوای قمری،غمگسار است‌ بشوئیم از غبار چشمهء نوش‌ گر از غم بر دل شیدا غبار است‌ بروی سبزه‌ها مستانه غلطیم‌ که خوش گسترده،فرش سبزه‌زار است‌ بروح از عشق،نیز و تازه سازیم‌ کزین نیرو،تن و جان پایدار است‌ (ادیب)از عشق دارد دل چو گلشن‌ که او را چون تو یاری گلعذار است"