خلاصه ماشینی:
"سرمقاله جیب خالی،پز عالی فرهنگستان هنر ظاهرا به برگزاری نمایشگاههای ملی التفاطی ندارد و غایت عملکرد و چشم امیدش به برگزیدگانی است که خود انتخاب میکند.
بیینال راه بیاندازیم و دستاوردهای چند ساله خود را وارسی کنیم اما در این سرزمین پهناور جایی برای آویختن و نمایش آثارمان نداریم از فرط بیچارگی و فقر پیشنهاد میدهند برای راه افتادن کار «سوله»بزنید(رجوع کنید به گفتگو با فرح اصولی در همین شماره تندیس)به نظر میرسد حکایت هنرهای تجسمی ما بیش از هر حکایتی به متلهای قدیمی مانند باشد.
کوتاه کلام اینکه به نظر میرسد در کشوری که برای برگزاری مهمترین هنرهای تجسمی یعنی بیینالها،جایی وجود ندارد از اساس راهاندازی چنین ماجراهایی اشتباه باشد چرا که کمترین پیامد آن تشدید برخی بحرانهای آشکار و پنهان و سرپوش گذاشتن بر روی بسیاری از ضعفهاست."