خلاصه ماشینی:
"حال در اینجا ظاهر امر حاکی از آن است که هنرمند(حقیقتشناس)نه به نیت"نقاشی" (به تصویر صفحه مراجعه شود) که بهخاطر ترسیم لحظهای بعضی رؤیاهای خود در مقابل بوم نقاشی حاضر میشده و در مدت زمانی کوتاه هرآنچه را در خیال داشته،نقش میزده است.
بهعبارتی در اینجا ما تنها با خیالات شیرین و شاعرانه نقاش روبرو هستیم و گویی هنرمند در رؤیاهایش از خشونت و یا زشتی(که بدون تردید در زندگی همه ما وجود دارد)فارغ است و اگر مختصر اشارهای نیز در آثار میبینیم،این تلخها آنقدر رنگ باختهاند که دیگر قدرت تخریبی خود را بهکلی از دست دادهاند.
آنچه بهطور اختصار در تصاویر حقیقتشناس میتوان به آنها اشاره کرد این است که آثار او همچنان در مرتبه فانتاستیک (فانتزی)ذهن باقی میماند و هنرمند توفیق آن را نیافته که خود را از بازیگوشیهای ذهن خلاص نموده و به سطح خاطرات عمیق جمعی و یا خاطرات ازلی که سرشار از پرسشهای عمیق هستیشناسانه معنویتت بشری است،دست یابد."