خلاصه ماشینی:
"به نظرم این شیوه حتی از روش نقاشان سورئالیست و اکسپرسیونیست انتزاعی نیز کاملتر و صادقانهتر است چون آنها آگاهانه رؤیاها و یا ذهنیات خود را ترسیم میکردند و الگوهایی که به نمایش میگذاشتند محدود بود.
وقتی ما فشای آکادمی را تجربه میکنیم درواقع به یک سری فرمولهایی دست میبابیم که بسیار محدود هستند و گاهی به شکلی تصنعی در اثر هنری بروز پیدا میکنند.
اما وقتی خود را از این تعلقات فارغ کنیم و اجازه دهیم یک سری اتفاقاتی که تاکنون تجربه نشدهاند،امکان ظهور پیدا کنند،آنوقت به چیزهایی جدید دست پیدا میکنیم.
آیا آثار ارایه شده در این نمایشگاه تنها به خطخطیهای روی کاغذ محدود بوده است؟ .
طاهره محبی تابان (به تصویر صفحه مراجعه شود) سیروس آقاخانی (به تصویر صفحه مراجعه شود) یعقوب عمامهپیچ (به تصویر صفحه مراجعه شود) طراحی خطخطیهای پای تلفن ثمینه سرو قد بطن مقدم (به تصویر صفحه مراجعه شود) آیا فکر میکنید این ایده میتواند در سطحی گستردهتر هم انجام بپذیرد."