خلاصه ماشینی:
"«برانکوزی»در آن زمان درگیر انتزاع و فهم اشکال مستعد موادی بود که با بیان قوی ساخته شده بودند و این بر روی نوگوچی تاثیر گذاشت.
در حالیکه این کارها متعلق به او نبود اما انی آثار از لحاظ اندازه کارهایی بود که همیشه آروزی خلق آنها را داشت.
بعد از جنگ دوم جهانی نوگوچی به ژاپن برگشت و در آنجا یک جمع از هنرمندان جوان مشتاق را که علاقمند به فلسفه و ایدههای کار او بودند پیدا کرد و مجسمهسازی شخصی خود را ادامه داد.
سرانجام این بازگشت بود که موجب شد نوگوچی پلی سیاسی و شخصی را برای دو کشوری که در جنگ بودند به ارمغان بیاورد.
در این مدت او با دوست همیشگیاش«با کمینستر فولر»برای ساخت پروژههایی با نقشههایی بیرونی کار میکرد تا فضایی را خلق کند که مردم در محیط اطرافشان به راحتی زندگی و پیشرفت کنند."