خلاصه ماشینی:
"تجربههای گیرا داریوش حسینی به بهانهی نمایشگاه نقاشیهای معصومه مظفری در خانهی هنرمندان (به تصویر صفحه مراجعه شود) مشکل بتوان معصومه مظفری را فیگوراتیو نامید،هرچندکه فیگورهای انسانی در تمامی آثارش حضور دارد.
در این نقاشی که هریک از شانزده لت موجود به تنهایی فرصتی را جهت درک تصویر برای بیننده فراهم میکند،شاهد حضور طراحی و رنگآمیزی ناتورالیستی از اشیاء فیگور انسان و فضا هستیم.
جانمایهی موضوعی آثار را خلوت آدمها در چشماندازهای داخلی خانه رقم میزند که به نظر میآید پرداختن به این موضوع از سر ناچاری به یک ژانر قابل توجه در بین نقاشان ما تبدیل شده است.
در این بین حضور یک تابلوی دو لتی افقی در ابعاد بزرگ خودنمایی میکند که در آنگونهای از ترکیببندی چند فضایی را شاهد هستیم.
تناقضاتی که در این دو اثر موجود است به فرآیندی هنرمندانه بدل نشده و به نظر میآید هنرمند تعمدا میخواهد نمایشی و غیر متعارف را بر بیننده تحمیل کند."