خلاصه ماشینی:
"آیا تصویرسازان نقاش نیستند؟یا گرایشاتی در نقاشی،تصویرسازانه عمل نمیکنند!به اعتقاد من در تمامی آثار بنی اسدی پیش از آنکه روحیات و انگیزههای تزیینی غالب باشد دغدغه رواییای حضور دارد که او را به نقاشی ایرانی متصل میکند نه تصویرسازی به معنای معاصر!نقاشیهایش بازخوانی و بازنمایی سنتهای نقاشانهای است که فراموش شدهاند.
برای یک هنرمند خیلی دشوار است که (به تصویر صفحه مراجعه شود) بخواهد جای خودش را در آینده جستجو کند،و سهم آیندهاش از تاریخ راه،امروز بشناسد و بداند؛شاید این سهم وجود داشته باشد یا نباشد!و ترس از همین جا آغاز میشود.
نقاشیهایی که بنی اسدی مشرف بر میز کارش آنها را خلق میکند و غالبا اندازههایی کمتر از از A3 دارند با آثاری که روی سه پایه کشیده است تفاوت بسیار دارند،در آثار بزرگ تعهد او بر نقاشی بودن تصاویر،شعف و ذوق و حلاوتی که در کارهای کوچکتر میدیدیم را بلعیده است."