خلاصه ماشینی:
"در آثار پیشین او میتوان احجام بزرگی چون تابوت،قایق یا حتی چیزی شبیه کیفی بزرگ را مشاهده کرد که به کمک تیرکهایی از سقف آویزان شده بودند.
جرج سگال یک قالب روی کل کار میگیرد و یک فضای مثبت را از داخل آن بیرون میآورد،درحالیکه برنارد از خود قالب به عنوان مجسمه استفاده میکند.
اینگونه احساس میشود که رقص و حرکت کاملا در آن نفوذ کرده و تجسمی زیبا و درکشدنی را برای بیننده ایجاد میکند.
مجسمهای آویزان شده از چوبی خمیده که گویی لباس کهنه بر تن کرده و این پارچهی مندرس و فرسوده که انتهایی باریک و دنبالهدار را در پایین اثر ایجاد کرده،حسی عجیب چون وجود اژدهایی عظیم را تداعی میکند.
برنارد اهداف خود را اینگونه توصیف میکند: ««مجسمههای من وسیلهای هستند برای بیان هر آنچه جاودانه است،زیباست و یا حتی فانی و زودگذر است و نیز ستیزی است در مقابله خوف،ترس و هر آنچه دردناک است."