خلاصه ماشینی:
"در اینجا اثری به شیوه گروتسک از ویلیام دکونیگ،زن ایستاده از آلبرتو جاکومتی،تصاویری کوبیستی از اندام چند زن که توسط پیکاسو کشیده شده است و تابلویی سهلتی از فرانسیس بیکن در کنار هم قرار گرفتهاند که این خود میتواند نشان دهنده سر در گمی و پریشانی پیکرهها باشد.
» اولین ایده این حرکت به سال 9991 باز میگردد که موزه هنر مدرن شهر نیویورک (MOMA) برای راهاندازی یک نمایشگاه به طور مختصر با آن شیوه تمرین نمود.
منتقدین در این خصوص نوشتند که تیت مدرن این چیدمان غیر سنتی را به بدین واسطه انتخاب کرده تا ضعفهای موزه خود را در خصوص عدم تملک آثار هنری در نیمه اول قرن بیستم، پوشش دهد.
اما پاسخ رابرت روزنبلوم کارشناس تاریخ هنر و سرپرست موزه گوگنهایم به این انتقاد این است که این عدم ثبات میتواند خوب نیز باشد «اینگونه در معرض دید قرار گرفتن آثار هنری،قبلا نیز سابقه داشته است."