خلاصه ماشینی:
"ولی در حال حاضر این تکنولوژی به"واقعیت مجازی عمقی"شهرت دارد که استفادهکنندگان با کمک یک کلاه ویژه متصل به کامپیوتر خود را در محیط دیگری میبینند.
با این حال،از این تکنولوژی میتوان برای ایجاد محیطهایی استفاده کرد که به فراگیری مهارتها یا تخصصها کمک کند- مانند جراحی و پرواز-یا کارهایی انجام داد که در زندگی واقعی پرهزینه،خطرناک یا حتی غیر ممکن است.
در ضمن عمق میدان دید نیز اشتباه است:چرا که اگر در زندگی واقعی به یک جسم در نزدیکی خودتان نگاه کنید،بقیه اجسام دورتر از نقطه کانونی دید شما خارج خواهند بود،در حالی که در"واقعیت مجازی عمقی"تمام اشیاء در هر نقطهای که باشند کاملا واضح است.
استفان الیس، پژوهشگر سیستمهای واقعیت مجازی در ناسا استدلال میکند که"واقعیت مجازی عمقی"،جدا از بازیهای آن،هنوز نتوانسته است برای مردم آنقدر با ارزش باشد که آنها را جلب کند،بلکه تنها برای کارشناس این ارزش این ارزش را داشته است."