خلاصه ماشینی:
"موقعیت استراتژیک جمهوری قرقیز و شبکه ارتباطی حمل و نقل مستقیم آن سبب شده است این کشور به بازارهای در حال رشد آسیا میانه و کشورهای چین،شوروی،پاکستان و هندوستان به آسانی دسترسی داشته باشد.
با این وجود قانون اساسی،مردم را به عنوان تنها منبع نیروی مملکت در جهوری قرقیز میشناسد تلاش برای ورود به بازار آزاد از اواخر سال 1991 و آغاز سال 1992 قرقیزستان نخستین گامهای خود را برای خروج از برنامهریزی متمرکز و اقتصاد (به تصویر صفحه مراجعه شود) کترل شده دولتی و حرکت به سوی اقتصادی که نیروهای بازار و سلیقه مصرفکنندگان بر آن حاکم باشد آغاز کرد.
شرکت کشاورزی قرقیز(که با همکاری کانادا،آلمان،اسرائیل و قرقیزستان عمل میکند)تولید گندم را در هر هکتار دو برابر کرده است و این نشان میدهد که امکان توسعه و بهبود هنوز وجود دارد.
افزون برآنچه گفته شد قرقیزستان به شبکه حمل و نقل مدرنی با کارآیی مناسب نیز نیاز دارد تا آنکه بتواند کشور را به اقتصاد جهانی پیوند دهد و برای صنایع داخلی امکان توسعه را فراهم آورد.
حمایتهای بنیادی دولت قرقیزستان به گونهای فعالانه میکوشد تا فرصتهای مناسبی برای رقابت در عرصهی صنعت، تجارت و خدمات به وجود آورد و این کاری است که فقط با از میان بردن مشکلات ناشی از دیوان سالاری به جا مانده از نظام متمرکز کمونیستی و تسلط اتحاد جماهیر شوروی سابق بر قرقیزستان میسر است.
همچنین در درازمدت امیدهای زیادی برای تولید نفت و گاز وجود دارد(البته وقت لازم است تا این منابع به سوددهی برسد)از اینها گذشته ما امکانات زیادی برای گسترش انرژی هیدروالکتریک ارزان در اختیار داریم."