خلاصه ماشینی:
"الامام العالم فخر الملة و الدین محمد بن محمود بن احمد نیشابوری رحمه الله امام یگانه و صاحب فضل بیکرانه عالمی نی عالمی جهان محامد و مآثر و کان فضایل و مفاخر پدر او امام بیان الحق محمود نیشابوری رحمه الله از افراد عالم بودست و لطایف و غرایب و تصانیف او در انواع علوم در اطراف جهان مشهورست و جمله مقبول و چون بسمع او رسید که در بلاد مغرب تفسیری ساختهاند پنجاه مجلد او در معنی یک آیت که آفریدگار میفرماید:وفی أنفسکم أفلا تبصرون صد دفتر تألیف کرد پنجاه در خلق انسان و پنجاه در خلق انسان و این امام فخرالدین محمد محمود که ما بصدد ذکر اوئیم در عهد دولت بهرام شاه از فحول ائمه غزنین بود و تفسیر بصائر یمینی تألیف اوست و رای آرای که ترجمه غرر و سیرست تصنیف او و صحیفة الاقبال که در معارضه تیغ و قلم است ساخته و پرداخته او و او را تصانیف بسیارست و از اشعار او بر یک رباعی اختصار کنیم هر چند معروفست ولیکن فغایت مطبوع است در آن وقت که رایت دولت سلطان سعید سنجر تغمده الله برحمته بر صوب ممالک غزنین خافق گشت تا بهرام شاه را مالش دهد و ممالک غزنین را مستخلص و مستصفی گرداند و بهرام شاه را با او امکان مقاومت نبود اما فخرالدین محمد محمود نیشابوری را برسالت فرستاد و چون بحد تکیناباد بمعسکر منصور پیوست بوسیلت پیری و تقدم جانب او مرعی ماند و او را پیش بردند بعد از رعایت جانب ادب و اقامت شرایط خدمت زبا نبرگشاد و گفت بهرام که شاهی ازین درگاه یافته است مقام خدمت میبوسد و میگوید: گر آب دهی نهال خود کاشتهای ور پست کنی بنا خود افراشتهای من بنده همانم که تو پنداشتهای از دست میفکنم چون برداشتهای چنانکه میبینیم، عوفی نام مؤلف کتاب تفسیر بصائر یمینی را محمد بن محمود بن احمد نیشابوری ذکر کرده است که با نام نویسنده رساله موسیقی یعنی محمد بن محمود بن محمد نیشابوری در اسم جدشان اختلاف است."