خلاصه ماشینی:
"باید پرسید آیا ثمره جهاد علمی و عملی آن بزرگواران آنچنان که باید پاس داشته شد؟ آیا حوزه و دانشگاه به نزدیکی و همگرایی بیشتر دست یافتهاند یا دچار واگرایی شدهاند؟ آیا قطعنظر از برداشتهای گوناگونی که از مفهوم و راهکارهای وحدت حوزه و دانشگاه وجود دارد، در راستای تحقق آن حداقلی که مورد تأیید و تأکید رهبر کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی(ره) بوده، پیش رفتهایم؟ امام خمینی(ره)، یکی از بزرگترین دستاوردهای انقلاب اسلامی را در ارتباط حوزه و دانشگاه میدید و ضمن تأکید بر آن، دلنگران آینده بود و میفرمود: «اگر خاصیت این نهضت را فقط پیوند روحانیت و دانشجویان بدانیم این بزرگترین نعمت آن بود، اگر بگذارند که نتیجه آن باقی بماند».
البته آشکار است که در این مدت، اقدامات گستردهای برای نزدیکی حوزه و دانشگاه صورت گرفت؛ حضور روحانیون در دانشگاهها ـ در قالب دفاتر نمایندگی ولی فقیه، تدریس دروس معارف اسلامی و حتی به صورت دانشجو ـ از یک سو و رواج علوم انسانی جدید در حوزهها، تأسیس مراکز پژوهشی مشترک و حضور استادان دانشگاه در جمع حوزویان از سوی دیگر نمونههای بارز و برجسته این اقدامات بوده است."