خلاصه ماشینی:
"دیگران چشم براه رسیدن اعیاد هستند تا غذاهائی بهتر و نوشابههائی گواراتر بخورند ولی سفرههای جابران خودکام از اول تا آخر سال از اینگونه نعمتها لبریز است و هرگز جای طعامی یا شرابی در سر خوان الوان آنها خالی نیست تا دل خود را به این خوش کنند که در موسم عید آن جای خالی با آن غذای دلچسب پر خواهد شد.
پس میبینی،ای یار عزیز،که در مسئله خوردنیها و نوشیدنیها،بزرگترین لذتی که به افراد عادی ارزانی شده است،یعنی انتظار برای خوردن یا نوشیدن چیزی بهتر، چنین لذتی از ما فرمانروایان مالک الرقاب دریغ شده است.
ولی از همه اینها گذشته، ای سیمونیدس،همچنانکه خودت به تجربه میدانی هرقدر شمارهء ظرفها،کاسهها،و تنگها که پیش انسان چیده شده است بیشتر باشد اشتهایش به همان نسبت زودتر زده میشود.
در اینجا نیز فرمانروایان خودکام با وضعی نامساعد روبرو هستند زیرا لذت اکل غذا موقعی بهتر احساس میشود که شماره غذاهائی که در دسترس آکل است کمتر و محدودتر باشد."