کبوترانه غمینم (شعر) ادب و هنر

"از:فریدون توللی کبوتران غمینم... بکس نبود،ز تابوت خامشی،سر گفتم‌ ولی،به پیش نگاهت،چو باغ نغمه،شکفتم‌ فروغ دیدهء روشندلان توئی،که دمادم‌ به خاکروبی مژگان،غبار راه تو،رفتم‌ بهشت،بیتو نخواهم،اگر زنند به تیغم‌ عبیر،بی‌تو نبویم،اگر دهند به مفتم‌ هنوز،دیده سیاهی رود،ز لذت دوشین‌ که تا سپیده،در آغوش آتشین تو،خفتم‌ سرشکم از مژگان،چکد بخاک و ندانی‌ بهای خوشهء این در دانه دانه،که سفتم‌ زبان زبان،همه عالم برفت و بازپس آمد غمی،که شعلهء گرمش،بصد زبانه،نهفتم‌ دلم،به سینه فروریخت،ز آن خرام دلارا چو بانگ دلکش گامت."