خلاصه ماشینی:
"یکی از شاگردانش که در شهری دیگر بود پس از شنیدن خبر تبعید معلم و مرادش منظومهای سرود و در آن پساز بیان اقدامات رژیم،در به شهادت رساندن آزاد مردان مبارز آورده بود: تعجب نیست از تبعید مردی که سر در پیش دونان خم نکرده به لطف آتشین طبع و بیانش ز حقگویی ابا یکدم نکرده پایان بخش آن منظومه این دعا بود: نصیری را در این ایام پرغم تو یاور باش تا راهت بپوید بده گرمی به گفتار و کلامش که تا حق را به هرجائی بگوید فشارهای زیادی که به آموزش و پرورش استان وارد آمد و ترس دستگاه از افشاگریهای شهید نصیری،در منطقهای حساس،باعث شد که پس از دو ماه در میان استقبال گرم و پرشور یاران و شاگردانش به سیرجان بازگردد و به روشنگریهای خود ادامه دهد."