خلاصه ماشینی:
"در عده موت نیز زن نفقه میگیرد باین معنی که مدت چهار ماه و ده روز باید از طرفتر که زوج نفقهاش داده شود،یکوقتی عده موت برای زنان عرب یکسال بود یعنی اولیاء زوج متوفی ناچار بودند یکسال مخارج زنرا بدهند بشرط آنکه در این مدت زن خانهنشین باشد و هر گاه در اینمدت که مدت سوگواری است زن از خانه خارج میشد یا برخلاف عادت رفتار میکرد نفقه از عهدهء اولیاء زوج ساقط میشد این ترتیب یکنوع اجحافی بود نسبت بزن و توهینی بمقام او وارد میآورد بنابراین اسلام عده را کمتر کرد و نفقه را واجب نمود و زنرا از آن قید آزاد کرد."