خلاصه ماشینی:
"ترجمه آقای محمد علی خلیلی بقیه از شماره قبل محمد در نظر دیگران این دوستی و مهربانی و محبت نسبت بزید تا پس از مرگ زید نیز باقی بود و شامل حال پسرش اسامه شده و پیغمبر(ص)بپاس دوستی پدر با او بهترین رفتارها را کرد نسبت به عثمان و عمر نیز محبت سرشاری داشت: در داوری خیلی عادل و میانهرو بود.
نسبت بدشمنان خود که سر اطاعت فرود میآوردند بسیار مدارا میکرد شکی نیست که ضدیت مردم مکه و مقاومت طولانی آنشهر در برابر او و قیامش بر علیه دعوت محمدی ایجاب میکرد که پس از فتح آن شخصیتی از خود ظاهر نماید که مظهر خونریزی زیاد و اقدامات شدید محونشدنی باشد ولی برعکس فرمان عفو عمومی داد و تمام یادبود های گذشته را با آنهمه اهانت و شکنجه و استهزاء که دربر داشت بدست فراموشی سپرد و حتی با سختترین دشمنان خود با کمال بزرگواری و کرم رفتار نمود."