خلاصه ماشینی:
"یک-مؤید الدین محمد بن عبد الکریم وزیر دانشمند و کارآگاه سه تن از خلفای عباسی(الناصر و الظاهر و المستنصر) متوفی بسال 629.
دو-مؤید الدین ابو طالب محمد بن احمد العلقمی- القمی که در علوم معقول و منقول سرآمد معاصرین بوده بوزارت المستعصم بالله گماشته شده تا آخر دوره خلفای عباسی قلاده وزارت را میکشیده است.
سه-خواجه نصیر الدین طوسی جهرودی قمی که مولدش در طوس نو(طوس اوج فعلی از قراه خلجستان قم)میباشد از بزرگترین علما و حکماء قرن هفتم و وزیر هلاکوخان مغول ریشه برانداز خلفاء عباسی بسال 656 که کلمه(خون)ماده و تاریخ آن میباشد و متوفی بسال 672 چهارم-ابو الفضل محمد بن حسین المعروف بالاستاد بن العمید القمی وزیر دانشمند و بیمانند رکن الدوله آل بویه که در فلسفه و نجوم و علوم ادیبه و ترسل مهارتی بسزا داشته در حقایق علوم غریبه مناهر و در دقایق حکم و فنون عقلیه و صاحب ابن عباد بواسطه شرف مصاحبت او بصاحب ملقب گردید."