چکیده:
بشر در طول تاریخ، شاهد نظامهای سیاسی مختلفی بوده است، اما اکنون نمیداند، نظام آینده جهان
چیست؟! و یا آن که، این نظام، چه باید باشد؟! اگر همچون سدههای اخیر، غرب نظامساز باشد، هر نظامی را
در آینده بسازد، انسانی و الهی نخواهد بود. این حقیقت، از خصومت دیرینه غرب با نظامهای سیاسی شرقی و
بویژه از دشمنی با نظامهای سیاسی برآمده از اسلام هویداست. از این رو، به جرأت میتوان گفت که انقلاب
اسلامی نیز، عکس العملی به تحقیر تاریخی اسلامی و مسلمانان و بیرون رفت دین از سیاست در نظامهای
غربی است که در دهههای اخیر، غرب بسیار کوشیده است، سایه شوم آن را (= نظامهای سکولار) را به عنوان
اندیشه برتر انسان برگزیده غربی؟! بر جهان بگستراند.
انقلاب اسلامی آمد تا بگوید، اسلام یک دین جهانی است، جهانی میاندیشد و در پی گسترش وحی به
سراسر گیتی است، و در نیل به این هدف، هم امکانات لازم را در اختیار دارد و هم اندیشه آن را. اما این
امکانات کدامند؟ و آن اندیشه که به استقرار نظام مطلوب انسانی و الهی میانجامد، چه نام دارد؟ و از چه
ساختارها و ویژگیهایی برخوردار است که میتواند طومار نظام ما و ایدههای سیاسی بشر، چون جهانی شدن
را در هم پیچید؟ این مقاله میکوشد، پاسخی برای این پرسشها بیابد.
خلاصه ماشینی:
"به همین دلیل است که رئیس تحریریه مجله تایم در کتاب سفر آسیا به دولت آمریکا توصیه میکند، در کشورهای اسلامی رژیمهای نظامی دیکتاتوری ایجاد کند تا مانع از دعوت اسلام و تسلط بر امت اسلامی گردند، و نیز، مبادا بر غرب و استعمار و فرهنگ استعماری پیروز شوند.
البته تحقق حکومت یا دولت جهانی واحد زیر نظر سازمان ملل متحد به دو صورت امکان تحقق دارد: 1 - صورت اول: ساختار فعلی سازمان ملل متحد حفظ شود، و حاکمیت و استقلال کشورها محفوظ باقی بماند، ولی سازمان ملل متحد، باید توجه بیشتری به امنیت، صلح و حقوق بشر، توسعه اقتصادی و آزادی سیاسی در کشورهای جهان مبذول دارد.
) در صورت تحقق نظام حکومت جهانی واحد و یا هر نظام محتمل دیگر، نظام جمهوری اسلامی ایران، بر مبنای دو استراتژی دعوت و جهاد به آگاه سازی ملتها میپردازد و با تکیه بر افکار عمومی جهان و نیروی ملتها و بسیج آن تلاش خواهد کرد، قطب قدرتمندی از ملتهای جهان اسلام و جهان سوم، آسیای میانه پدید آورد و از آن در جهت تحقق آرمانهای عدالت خواهانه در نظام جهانی استفاده کند.
رهبری موحدانه: رهبری و امامت در نظام جهانی اسلام، از سه ویژگی برخوردار است: اولا: رهبری، از مرکزیت و قطب ایدئولوژیک، عقیدتی، معنوی و سیاسی برخوردار است، و از این جهت، مرکز وحدت و یکپارچگی جامعه بشری و جهان به شمار میرود.
در این نظام که همان حکومت جهانی امام زمان علیهالسلام است، امام، زمامدار بر حق و هدایت کننده مردم به سوی حق تعالی، واسطه فیض الهی، محور حرکت و فعالیت بشریت، هسته مرکزی و نگهدارنده و نظم دهنده است."