خلاصه ماشینی:
"به علاوه شکوه وابهت ملکوتی حاکم بر افق این صحرا به هنگام طلوع آفتاب روح خداجوی پدر روحانی تیاردوشاردن را سخت تحت تأثیر قرار میدهد و اوراقی جاودان زیر عنوان«نماز بر خدای جهان»**را به وی الهام میبخشد که در بخشی از آن چنین میخوانیم: «خداوندا در این لحظه با شکوه که من کشیش و بندهء تو بر فلات آسیا محرابی به وسعت تمام کرهء زمین در (*) seL serefimmaM led , enecoE rueirefni siacnarf te zruel stnemesig (**) aL esseM rus el ednoM پیشگاه تو ایستادهام،با اینکه نه نان مقدسی در بساط دارم و نه شرابی و نه نماز گاهی،مع الوصف بینیاز از همهء این نمادهای مادی،خودم را تا حقیقت پر جلال و جبروتت بالا خواهم کشید و نتیجهء کار و رنج خود و دیگر بندگانت را در این جهان خاکی به پیشگاهت عرضه خواهم کرد(...
با کمال تعجب و تأسف به نظر میرسد که همین معنا-یعنی قرار دادن خدا مافوق همه چیز و همه کس-بزرگترین و نابخشودنی ترین گناه من بود باشد!»(6) با اینهمه تیاردوشاردن با متانت تمام بر حکم روحانیت یسوعی گردن مینهد و برای ادامهء کارهای تحقیقاتی خود (*)گناه ازلی(O ehee lenigiro ):گناهی که بنابر اصول مذهب نصارا چون حضرت آدم ابو البشر مرتکب گشته است بر ذمهء فرزندان او(بنی آدم)است.
آنچه ممکن است از قبل این کار بر سر من بیاید به خدای من مربوط میشود که به قضای او راضیم و به امر وی تسلیم،چه بسیار آرمانها و اندیشههایی که جا دارد مدافعان آنها در راه پیروزی و تحققشان در گمنامی جان بازند!» سی و اندی سال بعد از تاریخ نگارش نامهء اخیر عکس العمل خصمانهء جامعه در برابر افکار حق طلبانه نگارنده آن ظاهر میگردد:به وی تفهیم میشود که به عنوان عنصر نامطلوب دیگر حق اقامت در وطن آبا واجدادی خود یعنی فرانسه را ندارد."