خلاصه ماشینی:
"در یکی از تبصرههای وارده بر پلورالیزم دینی،نگارش یافته از سوی سردبیر چنین میخوانیم: «پلورالیزم دینی که در واقع به نام تساوی ادیان به انکار همهء ادیان میانجامد،این نگاه به اخلاق،شریعت و کلام و فلسفه را مدیون آموزههای«هیوم و کانت»در علم المعرفهء غربی است و«لا ادریگری» و تکثرگرائی خود را از ترکیب«لیبرالیزم و مسیحیت»وام گرفته است.
استاد مصباح با تأکید بر اینکه تعریف کاملی که براساس آن،ویژگیهای مورد اتفاق برای پلورالیزم در نظر بگیریم،وجود ندارد،دست کم سه نوع کاربرد مختلف برای این واژه سراغ میکنند.
از دید ایشان این نوع از پلورالیزم در بین دو فرقه از یک مذهب،بین دو مذهب از یک دین،و بین دو الهی پذیرفته شده است.
اختلاف در جوهر ادیان نیست بلکه در فهم دین است.
حقیقت اینها یکی است،اما«حقیقت عریان»در دسترس هیچکس نیست و هرکس، چهرهای از این حقیقت را به فهم خودش،درک میکند و از نظر خودش هم همان درست است."