خلاصه ماشینی:
"در واقع فیلم تصویر درگیری بچهها در برابر پذیرفتن تغییر و یا چگونگی مواجهه شدن آنان با فضای بازی است(آزادی انتخاب)که کیتینگ به آنان نشان میدهد.
روزنهای که کیتینگ در تاریکی قوانین خشک و رسمی مدرسه به روی بچهها میگشاید،ابتدا حس کنجکاوی و ماجراجویی آنها را تحریک میکند.
برای مثال، صحنهای را بهیاد آورید که در آن به دستور کیتینگ بچهها کتابهایشان را پاره میکنند،یا جایی را که کیتینگ بالای میز میپرد و از بچهها میپرسد:«فکر میکنید چرا اینجا ایستادهام!؟» ابتدا هیجان مواجهه شدن با دیدن فیلم را برای این توصیه میکنیم که فکر میکنیم در سیستم آموزشی ما هر دانشآموز،شاعری است که شعرهایش خوانده نمیشود.
البته از سکانس آخر فیلم هم نمیتوان گذشت،آنجا که آقای کیتینگ برای برداشتن وسایلش، برای آخرین بار به کلاس درس بچهها وارد میشود و بچههایی که یادگرفتهاند زندگی را جور دیگری ببینند،با ایستادن روی میزها معلم خود را بدرقه میکنند."