خلاصه ماشینی:
"پدرش کربلایی محمود خیاط،فرزند حجت الاسلام شیخ جواد زنجانی،از شاگردان آیت الله میرزا محمد تقی شیرازی بود و مادرش سیده ربابه،دخت حاج سید تقی،از سادات مشهور و صاحب کرامت آن سامان شمرده میشد.
در این سالها نیز،از دانشجویان ممتاز و برجسته شمرده میشد و مورد توجه بیش از حد استادان بود و سرانجام به خاطر دقت و موشکافی عمیق در مسائل علمی،محقق و استاد رشتهی فیزیک شناخته شد.
به بیچارگان و زیردستان کمک میکرد و ضمن احترام به خدمتگزاران،کارها را در قالب پرسش از آنها درخواست میکرد؛برای مثال میگفت: مشهدی محمد،برای ما یک لیوان آب نمیآوری؟ در سال 1335 وقتی مدیریت دبیرستان علوی را بر عهده گرفت صبحگاه از نخستین کسانی بود که به مدرسه وارد میشد و شبانگاه با آخرین گروه،مدرسه را ترک میکرد.
@یکی از شاگردانش میگوید:در تمام دوران تحصیل،ساعتی را سراغ نداریم که استاد تا آخرین دقیقه به پایان نبرده باشد؛از همین جهت خود ایشان میفرمود:سی و شش سال است که معلمم و به اندازهی نیمساعت به شاگردانم بدهکار نیستم."