خلاصه ماشینی:
"امتیاز دیگر او نسبت به روشنفکران مسلمان آن دوران، سیراب شدن وی از سرچشمههای زلال معارف اسلامی بود، او با بهرهگیری از محضر اساتید و اساطین بزرگ حوزههای علمی و دینی همچون:سید صادق طباطبایی، میرزا محمود بروجردی، شیخ اعظم انصاری، ملا حسینقلی درجزینی همدانی، چنان صلابتی یافت که بیهیچ تزلزل و تردیدی، نستوه در برابر امواج پر تلاطم افکار و عقاید بیگانه ایستاد.
5-مبارزه با عوامل تفرقه و گسستگی امت اسلامی و تلاش برای ایجاد تقریب میان فرقههای دینی و ملیتهای گوناگون، به منظور تشکیل جبههای واحد در برابر دشمنان مشترک خارجی.
6-پاسخ به شبهات نوپیدای کلامی، که از این جهت سید جمال الدین را میتوان پایگذار علم کلام جدید اسلامی نیز نامید، او با پرداختن به موضوعاتی همچون اسلام و علم، اسلام و طبیعتگرایی«ناتورالیسم»، اسلام و سیاست، نقش قضا و قدر در اجتماع...
8-رواج شیوههای جدید تبلیغاتی مانند بهرهگیری از روشهای روزنامهنگاری برای نشر معارف دینی و آرمانهای اسلامی."