خلاصه ماشینی:
"اگر کودکان خود چنین شالی نداشته باشند از پدران یا برادر بزرگتر میگیرند و پس از آویزان کردن شال از روزنههای نسبتا بزرگی که در وسط پشتبامها قرار دارد با صدای بلند میگویند: هه لانه مه لانه کورتان ببی به زاوا شتیکمان بوبخه نه ناوتاوا یعنی شال آویخته و آویزان است پسرتان داماد شود چیزی برای ما در تابه بیندازید.
یعنی چیزی برای ما در بن چپر بیندازید که یکی از اعضاء خانهای که شال برای آنان آویخته شده مقداری نقل یا مویز یا گردو و خرما و سنجد و بادام در لوله شال ریخته گره میزنند و آنها فوری بالا میکشند و این ناوشالانه را در زنبیل یا سبدی که همراه دارند میریزند و به پشتبام دیگر خانهها رفته تا بالاخره آنچه را دریافتهاند بین خود تقسیم میکنند."