خلاصه ماشینی:
"به این ترتیب که روی حوض را با تخته و الوار پوشانده و فرش میکردند و به نوعی برای بازیگران و رقاصان صحنهی بازی میساختند.
وابستگی و حرمت فردی و جمعی سردستهها و بازیگران چنان بود که دستههای مختلف(که گروهبندی دستههای روحوضی از زمان ناصر الدین شاه آغاز شد) همگی از این نمایشنامهها استفاده میکردند و صاحب اثر و گردآورنده کوچکترین اعتراض یا شکوهای نمیکرد و وجهی بابت اجرای اثر نیز نمیگرفت.
تعداد این نمایشنامهها به قدری زیاد بود که تمامی بازیگران به دفعات نقش خاصی را بازی کرده و نیازی به مرور متن و تمرین مجدد نداشتند و تنها به محفوظات خود اتکا میکردند.
یکی از بازیگران نمایش تختحوضی که نامآورتر از وی دیده نشده، اسماعیل نامی بود معروف به اسماعیل بزاز،که وقتی به همراه جمع بازیگران در کاخ گلستان نقش مرده را ایفا کرد،مورد توجه ناصر الدین شاه قرار گرفت و پس از مدتی خود سردسته شد."