خلاصه ماشینی:
زمان و نامیرایی در سینمای تارکوفسکی محمد صنعتی نشر مرکز،1381 تارکوفسکی میگوید:«فکر میکنم آنچه را هرکس به خاطرش سینما میرود،زمان است:برای زمان از دست رفته یا طی شده،یا زمانی که هنوز ندارد.
زیرا سینما نه تنها(زندگی)را افزایش میدهد بلکه طولانیترش میکند.
بنابراین نام کتاب خود را پیکرسازی در زمان میگذارد و فصلی را نیز به زمان اختصاص میدهد،تا نه فقط زندگی و واقعیت را در چارچوب زمان و یا بیرون از آن تعریف کند،بلکه سینما را هم در اساس و هم در تمایز از سایر هنرها تشریح کند.
وی هنر و ادبیات ذهنیت را به عنوان چتر واژهای که همه مکاتب را دربربگیرد و ذهنیت یا واقعیت درونی انسان را نیز به عنوان موضوع کار برگزیند،به کار برده است.
کتاب تحت دو بخش کلی ارائه شده است: بخش اول هنر و ادبیات ذهنیت از مدرنیته به پس- مدرنیته و زمان و نامیرایی در سینمای تارکوفسکی را در بر میگیرد.