خلاصه ماشینی:
نوسفراتو،سمفونی وحشت هنریک گالین کارگردان:فریدریش ویلهم مورنا ترجمه آتوسا قلمفرسایی نشر نی،1381 نوسفراتو،سمفونی وحشت را به درستی میتوان از معدود فیلمهای سینمایی صامت دانست که هنوز هم جذاب و دیدنی و یکی از تثبیت شدهترین آثار سینمای دههی بیست آلمان است.
در داستانهای هراسآور گوتیک این خونآشام یافتنی بوده است،اما تاکید بر درد و الم روحی و تنهایی ژرف این خونآشام،از اندیشهی رمانتیک برمیخیزد.
زیگفرید کراکائور در کتاب از کالیگاری تا هیتلر،معتقد است که این ترسی است که آلمانیها با آن بزرگ شده و نیازمند آن هستند.
در مقالهای که از بابک احمدی درباره این اثر آمده وی با اشاره به اینکه چه رازی در نوسفراتوی مورنا نهفته است که ما غیر آلمانیها هم از دیدن او آمیزهای از ترس،ترحم و حتی دلبستگی را احساس میکنیم میگوید:«توسفراتو برخلاف آثار لانگ،لوبیچ و فیلمهای نمونهی اکسپرسیونیسم در فضای بازساخته شده است.
کار تکوین عنصر فراطبیعی به گونهای شگفتآور به خود طبیعت واگذار شده است...