خلاصه ماشینی:
"سلطان علی مشهدی و خط نستعلیق دکتر شیرین بیانی سلطان حسین بایقرا(348- 119 هـ)از نوادگان عمر شیخ،و از مهمترین فرمانروایان خاندان تیموری،گذشته از دارابودن شهرت در سیاستمداری و ملکداری و پیشهساختن عدلوداد،سازندگی، مرمت ویرانیهای ناشی از جنگهای خانمانسوز داخلی و خارجی،از جهت فرهنگی نیز شهرت بسیار دارد و باید عهد فرمانروایی وی را یکی از مهمترین و شکوفاترین ادوار فرهنگی و تمدنی ایران عصر اسلامی به شمارآورد.
مهمترین خوشنویس این دوره سلطان علی مشهدی بود،که به قول خواند امیر:«به وجاهت صورت و محاسن سیرت موصوف بود»3 سلطان حسین بایقرا که آوازهی هنر وی را شنیده بود،او را از مشهد به هرات دعوت کرد و در کتابخانهی سلطنتی به کار گماشت4.
امیر علیشیر نوایی قدرتمندترین شخصیت سیاسی-فرهنگی این زمان و یار و یاور سلطان حسین،نیز او را بسیار میستود و شیوهی هنرش را بر سایر خطاطان ترجیح میداد؛بدینجهت او«سالها در کتابخانهی معمورهی حضرت میر کتابت میکرده و به خطی اوفر بهرهور بوده است»6؛بدینترتیب میتوان دریافت که سلطان علی مشهدی چندی در کتابخانهی سلطنتی و چندی دیگر در کتابخانهی خصوصی امیر علیشیر نوایی به کار اشتغال داشته است."