خلاصه ماشینی:
"با آغاز از این فرض که منابع یونان بایستی مورد اعتماد قرار گیرند،داوری پژوهشگران جدید بسیار زیاد یادآور تاریخنویسان باستان است جز اینکه با گذشت زمان دامنه پیشداوری گستردهتر شده تا جائی که مقایسه بین فرهنگهای ایران و یونان به همانگونه دیده میشود که فرهنگهای جهان غرب و خاور نزدیک.
اشمیت،کورنمان،الم استد، برن،کوک،فرای و وت Vogt آمده است که تلاش داشتهاند به نقش زنان درباری ایران باستان بپردازند،آنگاه ادامه میدهد: برای تدارک مبنایی جهت بحث در مورد زنان ایرانی لازم بود نظری آزاد به تاریخ امپراطوری هخامنشی افکند.
در اینجا نویسنده به ذکر اسامی و آثاری میپردازد که با استناد به مدارک کشف شده به بررسی ابعاد زندگی اجتماعی و اقتصادی دوره هخامنشی میپردازند و میافزاید:تکیه بر متون سنگنوشته فرصتهای بیشمار دیگری را برای پژوهشگران میگشاید تا درک ما را از تاریخ ایران افزون سازند."