خلاصه ماشینی:
یعنی در همان قدم اول،این توهم به وجود میآید که با کتاب آئین و اسطوره در تأتر نوشتهء جلال ستاری مواجه هستیم،درحالیکه اگر جلد کتاب را ورق بزنیم و به صفحهء بعد برسیم،به بطلان توهمی که عنوان روی جلد برایمان پدید آورده،پی میبریم.
پرسش اصلی این است که کتاب با این عنوان،چه چیز تازهای که خوانندهء مقالههای مجله نمایش را دوباره به خودش جلب کند؟این همان داستان غریب و غمانگیزی نیست که مدام در ادبیات ما-و بهویژه در حیطه فلسفه و هنر-دارد اتفاق میافتد؟یعنی چند مقاله ترجمه شده و چند مقاله تألیفی که پانوشتهاشان تأمینکننده ایدههای مطالب است و بیش از آنها اهمیت دارد،در مجموعهای بیتناسب دور هم جمع میشوند و این مجموعه نام کتاب بر خود (به تصویر صفحه مراجعه شود) میگیرد؛یعنی مجلهای به شکل کتاب منتشر شده است.