خلاصه ماشینی:
"2. جریان دوم جریانی است که در مقابل این دسته با ادعای تجدد وارد عرصه مطالعات دینی شده است.
جریان سوم میکوشد در عین این که به گذشته و ذخایر پیشین نظر دارد، دچار آفات (اصالت تجدد) نشود؛ یعنی میکوشد مجدد باشد نه متجدد به معنای مصطلح آن.
امروز در قلمرو دینپژوهی، دانشهای مختلفی ظهور کردهاند هر چند ممکن است این دانشها مثلا در کشور ما به تعاریف یکسانی دست نیافته باشند؛ (این که دینپژوهی چه نسبتی با فلسفه دین دارد؟ این دو چه نسبتی با کلام دارند؟ و...
یک نوع دیگر افراط و تفریط است که گاه بعضی اقلیگرایانه به دین نگاه میکنند و آن را اخلاق فرو ـ میکاهند؛ آن هم به شکلی که با هر منش و کنش بسازد، گاه نیز کسانی آنقدر آن را گسترش میدهند که مثلا میگویند گوش اسلامی داریم، هیچ یک از این دو گرایش، مقبول و بر صواب نیست."