خلاصه ماشینی:
"ایشان در ادامه میگویند اگر روشنفکری به معنای این باشد که فرد احساس رسالت و مسؤلیت در جامعه داشته باشد و فرد را از جهل و خرافات بیرون ببرد و به سمت عقل و اعتدال و خردگرایی رهنمون سازد، این جزو تکالیف دین است و بنابراین ما میتوانیم روشنفکر دینی داشته باشیم.
وی رسالت روشنفکر ایرانی مسلمان را چنین تعریف میکند: جامعه را از خرافات و جهل به سمت پیشرفت، عقلگرایی و اعتدال پیش ببرد و زیرساختهای اثرات اجتماعی گسترده را در کشور فراهم کند.
آقای محبیان روشنفکری دینی در ایران را در دو مرحله موردتحلیل قرار میدهد: یکی در عرصه مفهومی است که به نظر ایشان خواسته یاناخواسته مفهوم روشنفکری در ایران مفهومی سیاسی شده است.
به نظر نویسنده راه درست این است که روشنفکر زیر ساختهای فرهنگی و اجتماعی لازم را برای تحول سیاسی فراهم کند."